“Pahap… ben je al klaar met de schoorsteen?” Met Toby en
Tibby die zijn elke beweging volgden, schoot het niet erg op. “Zal ik helpen
met de stenen aangeven of moeten we wat schilderen?” Maar eigenlijk liepen de
kleintjes vooral in de weg.
En met nog meer tekeningen kreeg Thelma ze niet afgeleid; ze
hadden inmiddels een heel stapeltje klaar voor de Goedheiligman. Maar helaas nog geen schoorsteen om ze voor te leggen...
“Laten we een kaartje gaan schrijven,” stelde ze voor, “dan
kan papa lekker rustig verder werken aan de schouw.” Tibby en Toby volgden al
een tijd in spanning de verhalen van twee heel bijzondere dieren in blogland.
Ze waren benieuwd of de Goedheiligman wel bij hen langs zou gaan komen. Thelma
had een grote kaart gemaakt en de kleintjes mochten die gaan inkleuren, dan zou
zij ondertussen de tekst wel typen.
Na een paar uurtjes hard werken was de hele kaart
ingekleurd. "Kijk mama, wat is de kaart mooi geworden hè?" vroeg Tibby. "Zouden ze hem wel mooi genoeg vinden?" dacht Toby. "Ja, dat hebben jullie heel erg mooi gedaan," zei Thelma. "Daar zullen ze vast enorm blij mee zijn. Tijd om hem op de post te doen."
Het blijft nog even geheim naar wie de kleine uiltjes de kaart hebben gestuurd. Nou maar hopen dat de kaart goed
aankomt! En wie weet heeft Teun tegen die tijd de schoorsteen wel klaar.
Fijne avond!
3 opmerkingen:
ah, wat een spannend verhaal weer zeg. Roodstaart en Hammie zijn inmiddels grote fans geworden van je uilenfamilie en komen speciaal voor jouw blog naar binnen om de verhaaltjes te lezen.
Ze zijn heel benieuwd naar wie de post gaat.
Ze doen de groetjes aan Toby en Tibby
xxx
namens Roodstaart, Hammie en Meneertje Prikkebeen , heel erg veel dank voor de te leuke post!
Hou morgen ons blog maar in de gaten ;)
ps, mogen we het adres van Tibby en Toby hebben? Roodstaart en Hammie en Meneertje Prikkebeen hebben dat nodig vertelden ze me ;)
xxx
Wat schattig! Lieve groetjes, Barbara
Een reactie posten