Nu de dagen wat korter en kouder beginnen te worden, vindt
Thelma het niet goed dat de kleintjes ’s avonds nog tot laat buiten spelen. Elke
avond na het eten stonden Toby en Tibby voor hun ouders en bedachten ze
allerlei redenen dat ze wel buiten moesten gaan spelen. “Maar het is nog niet
zo donker hoor!” probeerde Toby. “En als we een kaars meenemen?” opperde Tibby.
Maar Thelma was onverbiddelijk: “Als het donker is, wordt er niet meer buiten
mijn zicht gespeeld!”
’s Avonds besprak Thelma het probleem met Teun. “Ik kan die
kleintjes niet elke avond zoethouden met alleen een verhaaltje voor het
slapengaan. Binnenkort is het ook voor het eten nog donker, kun jij niet iets
leuks voor Toby en Tibby maken?” Teun bedacht dat het een goed idee was om een stuk
speelgoed voor hen te maken. Het liefste iets wat ook nog leerzaam was. Met een
stuk blauwgeverfd hout, wat metaaldraad en houten kralen ging hij aan de slag…
Wat een gepriegel!
Eigenlijk wilde Teun het geheim houden, maar al snel kwam
Toby kijken wat zijn vader aan het maken was. “Mag ik helpen, pap?” vroeg hij.
Toby kon helpen met het buigen van het ijzerdraad. Zijn vleugeltjes zijn veel flexibeler dan die van Teun. Voor ze het wisten, was het
hele spel klaar en kon Tibby verrast worden.
“Wow, die is wel echt heel gaaf”, riep Tibby uit, “dit is
het beste cadeau ooit!”
’s Avonds na het eten gingen Toby en Tibby meteen spelen. “Een,
twee, drie… rode kralen”, telde Tibby. “En drie… nee vier bruine” somde Toby
op. Wat was het leuk om al die kraaltjes van de ene naar de andere kant te
bewegen.
De kinderen waren tevreden en Thelma ook. Nu komen ze niet
elke avond vragen of ze nog buiten mogen spelen. Ook Teun was tevreden,
gezellig samen klussen: “Bedankt zoon, je wordt al een echte klusser!”
2 opmerkingen:
Wat mooi, en heerlijk om te lezen.
Gr, M-j.
Ooooh, ik heb toch weer zo zitten genieten van je geweldige verhaal ♥♥♥
Dank je wel lieve meid, je hebt me een grote glimlach bezorgd xxx
Een reactie posten